کریمی اصفهانی:بعد از احمدی‌نژاد همه می‌خواهند رئیس‌جمهور شوند 

صحبت از اینکه اصولگرایان در تلاش برای رسیدن به وحدت هستند و یا تنها کمتر از 7 ماه تا انتخابات 96، باقی مانده است، حرف‌های تازه‌ای نیست. اینکه هر روز هم اسم یک کاندیدای جدید با ردای اصولگرایی به گوش می‌رسد، باز هم حرف تازه‌ای نیست. چراکه روزها و ماه‌های زیادی است که اصولگرایان در این وضعیت هستند و حامیان آنها هم به این اخبار و صحبت‌ها عادت کرده و دیگر واکنشی جز احتمالاً یک "آه" حسرت آمیزی ندارند. ریشه "آه" آن‌ها هم احتمالاً در مشاهده عملکرد منسجم و پیوسته اصلاح طلبان است. به هر روی اما آنچه این روزها تنها می‌تواند، واکنش حامیان اصولگرایان را برانگیزد، شنیدن خبر «وحدت » اصولگرایان است. رسیدن این خبر از اردوگاه اصولگرایان تا کنون، احتمالی نزدیک به صفر داشته است. چراکه هر روز به تعداد کاندیداهای آنها افزوده می‌شود و گروهی در درون این جریان، به هر قیمتی البته به جز گرفتن امتیاز، نمی‌خواهند عاملی برای رسیدن به وحدت باشند.  مجموعه این اتفاقات نه تنها حامیان اصولگرایان را دلسرد و ناراحت کرده بلکه بزرگان این جریان و چهره‌های کاریزماتیک آنها را هم آزرده کرده است. چه آنکه طی هفته‌های اخیر، بارها غلامعلی حداد عادل از  مضرات عدم وحدت و تعدد کاندیداها صحبت کرد و حتی امیر محبیان، تئوریسین این جریان به امید ایرانیان، اعلام کرد که اگر اصولگرایان به وحدت نرسند، پرونده آنها برای انتخابات بعد از 96 هم دیگر بسته می‌شود. اما با این حال هنوز برخی گروه‌های درون اصولگرایی ساز خود را می‌نوازند که هیچ همخوانی با دیگر اصولگرایان ندارد. از این رو به نظر می‌رسد روند دلسردی و یا نا امیدی برخی اصولگرایان و حامیان آنها ادامه دارد و تا امروز نتیجه این نا امیدی و دلسردی، گرایش برخی اصولگرایان به حمایت از حسن روحانی، شده است. این موضوع را اصولگرایان هم معترف شده‌اند و حداد عادل طی مصاحبه‌ای اعلام کرده که احتمال حمایت برخی اصولگرایان از حسن روحانی در انتخابات 96 وجود دارد . این در حالی است که اخبار منتشر شده در ماه‌های گذشته، حاکی از آن بود که اصولگرایان کاندیدای دیگری جز حسن روحانی، دارند. اما اکنون این اعتراف 2 احتمال را در ذهن ایجاد می‌کند. اول اینکه اصولگرایان معتدل و میانه رو، چون گزینه قوی برابر حسن روحانی ندارند، حمایت از حسن روحانی را به حمایت از یک کاندیدای ضعیف، ترجیح داده‌اند. احتمال دیگر اینکه، اصولگرایان با طرح این بحث در رسانه‌ها، در پی رصد عکس العمل روحانی هستند. به گونه‌ای که آیا روحانی، راه مذاکره و لابی را برایشان باز می‌گذارد و یا همچنان بر پایگاه رأی خود در سال 92، تکیه می زند؟

احمد کریمی اصفهانی،دبیرکل جامعه اصناف و بازار در پاسخ به این سؤالات و احتمالات مطرح می‌گوید که تمام این مشکلات از آنجا نشأت می‌گیرد که هیچ کس احساس تکلیف نمی‌کند که در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نکند، بلکه همه احساس تکلیف می‌کنند که در انتخابات‌ها شرکت کنند.

او در درباره نرسیدن به وحدت در جریان اصولگرایی می‌افزاید:« لازمه موفقیت، وحدت است. وحدت برای هر 2 جناح مسأله مهمی است که در سایه آن فقط می‌توان موفق شد. حسن روحانی در انتخابات سال 92، با آرای لب مرزی توفیق پیدا کرد. از این جهت، احتمال زیادی وجود دارد که اصولگرایان، در صورت رسیدن به وحدت، بتوانند او را شکست دهند. اما اگر وحدت نباشد، آرا تقسیم می‌شود و طبیعی است که نتیجه سال 92 دوباره برای اصولگرایان تکرار شود.»

 کریمی اصفهانی معتقد است که اگر، هر کس در محدوده خود یک کاندیدا معرفی کند، اصولگرایان راه به جایی نمی‌برند.

او در همین زمینه می‌گوید:« ما باید بپذیریم که در کشور یک رئیس جمهور می‌خواهیم، بنابراین چه دلیلی دارد که از یک جناح چند کاندیدا معرفی شود؟ بنابراین باید مذاکره کنیم تا تعدادی از کاندیداهایمان را صادر کنیم تا شاید این موضوع حل شود. اما در کل ما یک رئیس جمهور می‌خواهیم و داشتن بیش از یک کاندیدا در هر جناحی، آفت خواهد بود.»

 دبیرکل جامعه اسلامی اصناف با اشاره به اینکه معمولاً بر هم خوردن وحدت‌ها توسط تندروهای هر جناحی دامن زده می‌شود، به «امید ایرانیان»، می‌گوید:«مثلاً علی رغم اینکه برخی مدعی اصولگرا یا اصلاح طلب بودن، هستند، با معرفی کاندیدای خود، به جناحشان پشت پا می‌زنند. بنابراین اگر ما تصمیم بگیریم که رئیس جمهور صادر کنیم، این تز قبول است که هر مجموعه‌ای چند کاندیدا معرفی کند. اما باید بپذیریم که در کشور ما یک رئیس جمهور می‌خواهیم و هر جناح یک کاندیدا داشته باشد، موفق می‌شود.»

کریمی اصفهانی تأکید می‌کند:« متأسفانه رئیس جمهور شدن محمود احمدی نژاد نیز این آفت را داشت که هر کسی به خود اجازه داد تا کاندیدا شود و این جایگاه ریاست جمهوری را تنزل داد. در واقع چون احمدی نژاد با آن شرایط خود را کاندید کرد و رأی آورد الان همه به خود اجازه می‌دهند که کاندیدای ریاست جمهوری شوند. بنابراین اگر ما درکمان را در این رابطه بالا ببریم، هر کسی کاندیدا نمی‌شود.» دبیرکل جامعه اسلامی اصناف می‌افزاید:« جای تأسف دارد که برخی به جای اینکه احساس تکلیف کنند که نیایند، احساس تکلیف می‌کنند که حتماً در انتخابات ریاست جمهوری، بیایند. این فرهنگ وجود ندارد که فردی بگوید، من احساس تکلیف کردم که در انتخابات شرکت نکنم و به همین دلیل ما شاهد پراکندگی‌های زیادی هستیم."   او در پایان می‌گوید:" مردم به خوبی رصد می‌کنند و می‌دانند که در کشور و میان جناح‌ها چه خبر است. اصولگرایان اگر به وحدت نرسند، همان اتفاق 92 می افتد. اگر به وحدت برسند و گزینه خوبی داشته باشند، می‌توانند امیدوار باشند.»

به نظر می‌رسد که اصولگرایان، به شرایط فعلی خود واقفند. برخی از آنها اما سعی می‌کنند که هشدار دهند، همچون غلامعلی حداد عادل. برخی دیگر سعی می‌کنند که میانداری کنند، همچون جامعیتن. برخی دیگر نیز سعی می‌کنند، جهت پرهیز از افزایش اختلافات، به مصداق‌ها اشاره نکرده و کلی گویی کنند، همچون کریمی اصفهانی. با این اوصاف تنها می‌توان گفت که هم اصولگرایان و هم حامیان آنها به شرایط خود واقفند و کاری از دستشان تا کنون برنیامده است اما از آنجایی که آینده را نمی‌توان پیش بینی کرد، باید هفت ماه دیگر تا انتخابات 96 صبر کرد.

افزودن نظر جدید