- کد مطلب : 16439 |
- تاریخ انتشار : 12 دی, 1396 - 13:25 |
- ارسال با پست الکترونیکی
صدا و سیما؛در بیراهه
جایگاه رسانهها در نحوه اطلاعرسانی تجمعهای اعتراضی اخیر را از دو منظر میتوان بررسی کرد؛ نخست اینکه در این اعتراضاتی که مردم در برخی شهرها برپا کردند، رسانهها چه نقشی داشتند یا میتوانستند ایفا کنند که نکردند و دیگر اینکه در این اعتراضات رسانهها هم مقصرند چرا که نباید نقش خود را انکار کنند. همه میدانیم که مردم مطالباتی دارند که بحق است. مشکل بیکاری، گرانی، آلودگی هوا و ساخت و سازهای غیر ایمن و... باعث شد مردم احساس کنند صدایشان جایی شنیده نمیشود، یعنی رسانهها که واسطه هستند بین مردم و حاکمیت این مطالبات را اعلام و پیگیری نکردند. مردمی که در مقاطع مختلف پشت سر انقلاب بودند، در دفاع مقدس و در انتخابات مختلف حضور پرشوری داشتند، حالا توقع دارند این مشارکتشان در کاهش مشکلات نقش داشته باشد اما وقتی میبینند مشکلات باقی است و روند حل مشکلات به کندی صورت میگیرد و در بعضی حوزهها حتی تشدید میشود، طبیعی است که باید اعتراض کنند و این اعتراض بحق است؛ نمیتوان این افراد را متهم کنیم که عامل بیگانه یا ضد انقلاب هستند. بدیهی است که وقتی اعتراضی شکل میگیرد، عدهای هم بهرهبرداری میکنند ،اما این انصاف نیست که کسانی را که جزو خانواده شهدا و رزمندگان هستند، به ضد انقلاب بودن متهم کنیم. اگر رسانهها متوجه مطالبات مردم میشدند و در بستر آرام و منطقی و منصفانه و قانونی با در نظر گرفتن امنیت و منافع ملی حرف مردم را منعکس میکردند، آنها احساس میکردند پناهگاه دارند ،اما وقتی ناامید میشوند و میبینند که رسانهها غفلت میکنند، خودشان دست به کار میشوند و عدهای مغرض نیز از این ماجرا سوء استفاده میکنند. یادمان باشد اینها اکثریت معترضان نیستند بلکه در اقلیت هستند.
نکته دوم اینکه بعد از این اعتراضات، رسانهها باز هم نقش خودشان را به درستی ایفا نکردند یعنی وقتی روز پنجشنبه اعتراضات شروع شد، در خبرگزاریهای رسمی و حاکمیتی مانند صدا و سیما تا ظهر شنبه هیچ انعکاسی نیافت. مردم هم وقتی دیدند نه تنها صدایشان منعکس نشد بلکه آنها را اغتشاشگر و عوامل بیگانه معرفی کردند، این باعث عصبانیت مردم و تشدید اعتراضات شد.
رسانهها حتی در انعکاس این اخبار هم مردود شدند و باعث شدند رسانههای بیگانه و فضای مجازی و رسانههای بی شناسنامه ابزار کار را در دست بگیرند و هزینههایی را متوجه نظام جمهوری اسلامی و مردم ایران کنند. رسانهها اگر از قبل به هر دلیل کاری انجام ندادند، حداقل بعد از اعتراضات میتوانستند در کنار این همه اخباری که از اعتراضات در کشورهای مختلف پخش میکنند در چند خط در صدا و سیما و خبرگزاریها و مطبوعات این اخبار را منعکس کنند و بگویند عدهای از مردم در اعتراض به گرانی دست به تظاهرات زدند و از مسئولان خواستند مشکلشان را حل کنند. من فکر میکنم نظام جمهوری اسلامی ایران بعد از 4 دهه آنقدر مقتدر است که پخش این اخبار نتواند آسیبی به آن بزند و در مقابل حتی میتواند نشان دهنده این باشد که نظام صدای مردم را میشنود و اجازه ابراز نظر و مطالبه حقشان را میدهد. رسانهها و بویژه صدا و سیما با دست خودشان مخاطبان ایرانی و اسلامی را به سمت رسانههای دیگر سوق دادند. به همین دلیل هم که یک کانال مجازی معاند در عرض 3 روز مخاطبانش سه برابر شده است. اگر مردم صدا و تصویرشان را در رسانه داخلی میدیدند، دلیلی نداشت به سمت آنها بروند. در روزهای اخیر این انتقاد را بیشتر میشنویم که صدا و سیما خواسته طیفهای مختلف را بازتاب نمیدهد،البته این فقط مربوط به صدا و سیما نمیشود و در سایر رسانهها هم این مشکل وجود دارد اما از آنجا که صدا و سیما رسانه نظام است بدیهی است که از آن انتظار بیشتری میرود. مردم انتظار دارند صدا و سیما منصف و داور و مطالبهگر باشد نه طرف مقابل مردم. صدا و سیما باید منعکس کننده همه دیدگاهها و گفتمانها باشد در حالی که ما چنین تنوع گفتمانی را در این رسانه نمیبینیم. قرار است جمهوری اسلامی بتواند به مسیر رو به توسعه خود ادامه دهد ؛ طبیعی است که باید از مشارکت همه احزاب و گفتمانها استفاده کند و همه نوع فرهنگی را بازتاب بدهد. مردم توقع دارند خودشان را در رسانهشان ببینند،اما تحقیقات نشان میدهد این موضوع در این خصوص برقرار نیست. سهم روستاییان و شهرستان ها و استانها از صدا و سیما چقدر است؟ مردم شهرستان فقط در مناسبات و راهپیماییهای ملی دیده میشوند.
افزودن نظر جدید