دلنوشته خاتمی برای مادرش

حجت الاسلام والمسلمین سید محمد خاتمی همزمان با چهلمین روز درگذشت مادرش، خانم سکینه ضیایی دلنوشته ای را به این مرحومه تقدیم کرد.

به گزارش امید،متن این دلنوشته به  شرح زیر است:

فرشته ای به صورت انسان ؛ نه ، انسانی در جستجوی کمالی که آنرا نهایتی نیست و هر گام به سوی آن ، گامی فراتر از فرشته بودن .

مادرم ، سرو بلند بالایی که نیروی شگفت انگیز تن او در برابر عظمت و قدرت روحی اش ناچیز بود، وقار و آراستگی را به ایمان آمیخته بود و می کوشید این ایمان را لحظه به لحظه آگاهانه تر کند و خزانه سرشار علم و ایمان پدر ، کوشش او را نافرجام نمی گذاشت .

مادرم، انسانی که اشرافیت مادی را با اشرافیت معنوی یعنی زندگی در کنار مردی که همه سرمایه و داریی او ایمان و آگاهی و مردم دوستی بود، سودا کرد و در همه حال و همه جا پشتیبان و پشتوانه مردی بود که جز برای خدا و خدمت به بندگان او گام بر نمی داشت .

مادرم، تا بود نفس گرمش شور آفرین بود و زندگیمان را سرشار و با طراوت می کرد . هیچ غمی نبود که با دیدن او و بوسه زدن بر دستهای پرتوانی که دیگر ناتوان شده بود زدوده نشود.

مادر، خورشیدی بود که جانمان را گرم و دلهامان را روشن می کرد.

او که انس شگرف به قرآن و دعا داشت ، درد بزرگ دوران پایانی زندگی اش نابینایی اش بود که او را از خواندن محروم کرده بود، هرچند که حافظه نیرومندش و دلش که به آهنگ قرآن می طپید و لبی که همواره به دعا مترنم بود به او این امکان را می داد که قرآن را ، دعا را و زیارت را از حفظ بخواند ولی برای اطمینان خاطر انتظار داشت که کسی خواندن او را از روی کتاب پی بگیرد تا اگر اشتباهی و افتادگی بود، تدارک شود.

مادر نه تنها گرمابخش وجود فرزندان و نزدیکان که دلسوز هر آنکس بود که به نوازش و کمکی نیاز داشت و دلداده خدمت به مردم بود . او که همه افتخار خود را همسری پدرم می دانست هیچگاه به دنیا دل نبست و شور زندگی را در آبادانی دنیای دیگران و البته تحکیم پایه های ایمان و آگاهی آنان می دانست.

مادر، اما دیگر در میان ما نیست و درد یتیمی را اینک تا ژرفای هستی مان احساس می کنیم ، گرچه یاد او هیچگاه از میان نخواهد رفت . امیدوارم و مطمئن هستم که پاداش نیکی و پاکی و خیراندیشی خود را با برخورداری از خوان مهربانی و لطف پروردگار دریافت کرده باشد و در کنار همسر بزرگوار و فرزند با فضیلتش که مرگ  تابسوز او همه ما را آزرد ، زندگی تازه و جاوید را سرشار از برکت و نعمت بیکران الهی آغاز کرده باشد.

مادر! ترا می ستاییم و در عالم خیال همچنان بر دستهای سخاوتمند و نیروبخش تو بوسه می زنیم و می کوشیم که آموزه های بزرگ ترا که ایمان و شکیبائی و مردم دوستی بود سرمشق زندگیمان کنیم . باشد که از ما راضی باشی و خداوند از تو خشنود باشد و چنین باد!

برچسب‌ها :

افزودن نظر جدید